Vrijwilligers….waar zijn ze?

Het was natuurlijk al langer een probleem. Het steeds vaker wegvallen van vrijwilligers. Zowel Westervoort Post als het Westervoort Nieuwsblad hebben artikelen over dit gemis. Westervoort in Beweging en het Inloophuis de Herberg doen een dringende oproep aan mensen die wat tijd willen besteden aan activiteiten in het dorp.

Het lijkt wel of het steeds beroerder is gesteld met de nieuwe aanwas. Dit is natuurlijk niet nieuw. Verenigingen en organisaties kampen hier al langer mee. Het Trefcentrum voor ouderen werd een paar jaar geleden al gerund door, op een enkele uitzondering na, mensen die eigenlijk al tot de doelgroep horen.

Niet alleen gewone vrijwilligers zijn schaars, ook het werven van bestuursleden is een dingetje. Ik weet van een geval waarin een organisatie een tijdelijke voorzitter had. Dat tijdelijke duurde wel een behoorlijk aantal jaren.

Het Inloopcentrum geeft aan dat ze misschien dagdelen moeten gaan sluiten. Frappant is dat de ‘jongere vrijwilligers’ bij hun de 60-plussers zijn. Op die manier sterft het uit.

Redenen voor die terugloop? Jongeren willen zich niet binden, wordt aangevoerd. Of misschien eens in de twee weken een keer. Vrijwilligheid leidt immers niet tot vrijblijvendheid. En, laten we eerlijk zijn, het is ook vissen in de dezelfde vijver. Ik kan mij herinneren, en dat is al een hele tijd geleden, dat ik op de nieuwjaarsreceptie van de gemeente, waar iedere bestuurder een badge kreeg van de naam van de vereniging, met 4 badges liep, maar dat viel in het niet bij een andere dorpsgenoot, die er 7 of 8 had.

Iedereen roept dat ze geen tijd hebben. En het gekke is dat mensen die echt geen tijd hebben, altijd nog wel een gaatje vinden om er iets bij te doen. En dat zijn dus altijd weer dezelfde mensen. Maar die houden er echt een keer mee op. Dat is onvermijdelijk.

Er wordt geklaagd over verenigingen die door een ledenterugloop moeten stoppen, of voorzieningen die wegvallen of op een lager pitje worden gezet.

Nou, doe dan mee, zou ik zeggen. Ik weet nog uit mijn Sportclubtijd dat we uitwedstrijden van bijvoorbeeld de C1 niet konden spelen omdat er geen vervoer was. ‘Sportclub regelt het vervoer toch?’ En de ouder die de speler had gebracht reed weg, want zaterdag, boodschappen, andere dingen.

En dit is al lang geleden….. Er is dus niks nieuws onder de zon, maar er komt wel steeds meer ouds onder de zon. We vergrijzen….. Maar de vrijwilligers ook. Tot het moment dat het vergrijzen leidt tot het op zwart gaan van de samenleving. Wellicht een opsteker voor de geraniumkwekers. Want waar de ouderen steeds minde achter die planten willen zitten, is de kans groot dat ze dat weer steeds meer moeten gaan doen.
De remedie? Pokon schijnt het goed te doen!

Hans Janssen,