Rust… en een andere kijk…

Rust… en een andere kijk…

26 juli 2024 Uit Door Admin

Vrijdagmorgen rond half 7. Buiten onder de overkapping. Het regent, geen uitzondering de laatste tijd. Er vliegt een vogel over die pijn lijkt te hebben. Duidelijk klinkt ‘au, au, au, au’. Toch denk ik dat hij of zij geen pijn heeft. Onze koningin van Sheba meldt zich verontwaardigd met een ‘Mwhau’ omdat ze nat geregend is. Tja, zij wilde er gisterenavond zo nodig uit. Na een paar natte kopjes nestelt ze zich op de hocker. De hond ligt onaangedaan op zijn kussen zonder ook maar enige aanstalten te maken om uit te worden gelaten. Terwijl ik de krant lees (alleen maar ellende) klinkt op de achtergrond het zachte gebrom van de koffiemachine.

Op dit soort momenten lijkt zelfs al het wereldleed een beetje minder wereldlederig. Toch komt daar onvermijdelijk het moment dat dit moment voorbij gaat. De hond moet uit en ik moet naar mijn bus. Maar het is wel de laatste dag voor mijn vakantie. In de middag eindig ik in Silvolde en komt er rust. Vooral voor mijn ogen. Mijn vakantie duurt 2 weken, maar een paar dagen erna krijg ik, wat ik noem, 2 nieuwe ogen.

Dubbele staar… Het had erger gekund. Dit wordt op 1 dag opgelost. Mijn rust zal dus noodgewongen nog wat verlengd worden. Soms is noodgedwongen niet zo erg, merk ik.

Misschien krijg ik na het herstel een nieuwe kijk op de wereld. Ik denk eigenlijk dat ik gewoon mijn eigen oude kijk weer terugkrijg. Maar wel met een scherper zicht op mijn omgeving. De weg, lezen, tv… Hoewel dat laatste wellicht eerder weer voor onrust gaat zorgen. Maar dat zie ik dan wel, beter dan nu.

Fijn weekend.
Hans Janssen,