Kom maar in mijn hof

Om elke week iets te schrijven over Westervoort, maak ik dankbaar gebruik van de plaatselijke bladen. Je weet wel: Voor u, door u! Aangezien het Westervoorts Nieuwsblad maar eens per 2 weken uitkomt, was ik deze week aangewezen op de Westervoort Post. Let wel… Westervoort Post. Het eerste wat me eigenlijk opviel dat er weinig items over Westervoort gaan. In totaal 7, maar haal daar de Infopagina van de gemeente af en de obligate programma’s van de voetbalclubs, de opbrengst van de KWF-inzameling en een aankondiging van een optreden van een trio in De Verzameling, blijven er 2 over. 

Het openingsartikel ging over de Mosterdhof. Door de daar georganiseerde informatiemarkt over de herinrichting van de wijk, of de randen van de wijk stijgt de betrokkenheid van de bewoners. Dat is goed nieuws, natuurlijk. 

Als Arnhemse jongen was mijn eerste kennismaking met de Mosterdhof ergens halfweg de jaren ‘70. Ik danste toen bij Dansschool Oppenraay-Bauling en had op weg naar mijn zilver-latin diploma een vaste danspartner, die kwam uit Westervoort. Op enig moment raakte zij geblesseerd en als galante jongeman ging ik haar wat brengen. Op de fiets natuurlijk. Ze woonde op de Mosterdhof. Net over de brug kon ik met de fiets een bultje af en reed nietsvermoedend een ander soort Hof in, namelijk een doolhof. Nummer 93 bleek tegenover 142 te zitten, 76 ergens in de buurt van 13. Uiteindelijk heb ik het wel gevonden. Maar ik heb altijd een gevoel van onbehagen gehad als ik ergens op de Mosterdhof moest zijn. Later hebben we ook met onze Sinterklaasgroep wel eens een tijdje lopen dwalen. De tekst: ‘Zou de goede Sint wel komen?’ was nog nooit zo oprecht gemeend. 

Maar even terug naar de herinrichting van de Mosterdhof. Blijkbaar houden de meeste inwoners zich bezig met de volgende vragen: ‘Waar laat ik straks mijn auto?’ en ‘Hoe komt mijn voortuintje eruit te zien?’

Nou, hoe je het ook inricht, we hebben gewoon te veel auto’s, dus dat lost, vrees ik, helemaal niemand op. En je tuintje? Het lijkt mij dat je grotendeels zelf verantwoordelijk bent voor hoe je tuintje eruit ziet. Het is aan jouzelf of het niks of een Hof van Eden wordt. Overigens werden vroeger tuinen nog wel eens ingericht als doolhof. Dan is de cirkel weer rond. Het is maar een suggestie.