Heeft u wel eens een reik zien halzen? En meer van dit vreemds.

Ik hoorde onlangs iemand op tv zeggen: ‘Het volk kijkt reikhalzend uit naar de vorming van een nieuw missionair kabinet.’

Los van de vraag wie of wat ‘het volk’ is, viel mij het woord reikhalzend weer eens op. Fysiek is het slechts mogelijk om je hals te reiken. Strekken om iets beter te kunnen zien. Aangezien ik niet weet waar mijn reik zit, laat staan dat ik geen idee heb hoe ik dat moet halzen, is het toch een vreemd woord. Maar onze taal is vergeven van dat soort woorden.

De volgende tekst zou makkelijk in de kranten kunnen verschijnen, ook in relatie tot de formatie.

‘Wilders kwam stampvoetend naar buiten en zei knarsetandend dat ze het eens waren geworden dat hij geen premier zou worden.’ Geen idee hoe je een stamp moet voeten of een knars moet tanden, maar niemand schijnt zich daar druk om te maken. Ik kan daarover gaan voetstampen of tandenknarsen wat volgens mij beter zou zijn, maar dat helpt natuurlijk geen zier.

Terwijl de pers likkebaardend (baardenlikkend? smerige gewoonte lijkt me) alle quotes driftig opschrijft, vind ik het taalgebruik erg krommentenend worden.

Ja ja, ik weet wel dat het tenenkrommend is, maar dat is dan gezien het voorgaande redelijk inconsistent. Het klopt dan weer wel. Fijn.

Ik wens iedereen een fijn weekend. Het weer wordt knarsetandend slecht. Niet iets om reikhalzend naar uit te kijken. Maar stampvoeten helpt ook niet. 

Hans Janssen,