De Rust dag 8
9 februari 2024Dagelijks kun je meegenieten van de verslagen van Jan v Looijengoed, die samen met zijn dochter Romy, en nog 12 andere teams de barre tocht de Rust rijden.
Wakker worden na De Rust dag zou makkelijk moeten zijn, maar dan moet je wel op tijd gaan slapen… en aangezien mijn lieftallige dochter nog “ eventjes “ bij een paar keurige mannen in een hutje bleef, die vervolgens op de terugweg keurig met een dikke Amerikaanse Diesel zuiper het zij terrein in zakten en zo vast zaten als een jeugd delinquent in de woeste armen van judoka René Derks, werd het weer een latertje…. Er moest een Finse boer achter de gebreide Lapse Lappen muts vandaan komen met een trekker om de klus te klaren. Zelfs de Snow Wrikkings kregen er namelijk geen beweging in. €500 lichter ( nu begrijpen we dat Financieel afgeleid moet zijn van FIN….)en een deuk in het ego rijker . Inmiddels blijkt Joren van Werven als enige SV bij ons in de taxi bus gekropen te zijn , ZONDER hotelkamer card, en hoor ik geklop aan de hotel deur, open deze in m’n onderbroek en goddelijke lichaam en zie de jongeman volgens mij jaloers naar deze 57 jaar oude torso kijken…. Of is het toch pure schrik?” Biertje knul?” En zo ligt er i.p.v. een mooie jonge goed opgevoede prinses opeens een ongeschoren lompe boerenzoon naast mij op bed. Vader gevoelens zijn ondoorgrondelijk blijkt.
Om 1.30 uur wordt er wederom aangeklopt en kan de “gevangenruil” plaats vinden. Joren moet toch nog even een traantje wegpinken, van ruilen komt huilen, en dan is het echt slaap tijd. En dat is dus de reden dat vanmorgen het wekkertje om 6 uur niet met applaus werd begroet!
Maar vandaag staat er een flinke etappe op het programma en dus eruit en ontbijten, Routeboeken klaarmaken, auto inpakken en om 7 uur de weg op om beetje voorsprong op de rest te maken omdat we graag op tijd op eindlocatie te komen ( die wederom niemand wist te raden) , zodat de “ bedjes gespreid” zijn voor de vermoeide coureurs. We hebben er voor het eerst een stuk autoweg in zitten om wat snelle makkelijke meters te kunnen maken. En op deze makkelijke meters denk vriend Versteeg dat de 4WD wel even uit kan en gaat dankzij de tekortschietende 2WD bijna met Ford&Vrouw de midden geleider in. Door wat snel en accuraat stuurwerk weet onze onderbroeken koning het onderbroekje zelf droog te houden, bij vrouwlief kan dat wel eens anders zijn , ik bespaar u verdere details.Maar als heel gehouden, 4WD weer aan en opnieuw beginnen.
We rijden na een paar uur Zweden in( en de voorspellingen over een Finse route kunnen het raam uit) en rijden de uitgestrekte Zweedse bossen en bergen in. Mooi om te zien dat ieder land hier zijn eigen unieke uiterlijk heeft. Zweden is echt meren en dennenbossen en remmen!!!!! Eh rendieren !!! Die staan hier letterlijk voor de bumper en moet je bijna met de bullbar van de weg drukken. Na Romy overtuigd te hebben en er echt geen ééntje in de Volvo past , mag ik verder sturen op weg naar eindbestemming Vilhelmina waar iedereen gelukkig op tijd binnen is. Vanavond staat er nl nog een verassing op het programma waar een goed gevuld buikje wel handig is om op krachten te komen. Welk stoofpotje we kregen blijft onduidelijk maar lekker was het zeker. Als de horde klaar zit voor de daguitslag wordt het pas weer stil, eerste de antwoorden op de vragen zodat iedereen weet waar ze zich vandaag druk om gemaakt heeft en welke totaal overbodige wetenswaardigheden ze nu geleerd hebben. De dag winnaars zijn Team Lat’um van Paul Koenen en Nicolette Koenen-Buhler en in het totaal klassement gaan de bermtoeristen oftewel de Dutch Countrymen Olaf Burgers & Emile Burgers aan de leiding. Maar, en daar komt de dood doener; er is nog van alles mogelijk.
Voor de liefhebbers is er een avond ice drive mogelijk, maar aangezien de jongens en meisjes de oogleden om 2100 al op de wangen hebben hangen, vertrekken er alleen 2 dikke Amerikaanse Diesels en 1 Zweedse elanden fokkerij richting het ijsbeer op daar de in totaal 24 cilinders even wat avond gymnastiek te geven. Ik weet niet of dochters testosteron aanmaken maar die van mij weet zich wel zo te gedragen achter het stuur. Het is dat het een dierenvriend is maar anders had ze de 8 elanden onder het XC kapje , zeker meteen zweep op den bips geslagen. Ice Ice Baby doet het prima en ik trek de gordels maar wat strakker. De Amerikaanse pickups van Dennis van der Weerd en Joren van Werven en Steven en Jeroen veranderen het ijsmeer in een Diesel damp landschap en trekken mekander om de beurt uit de sneeuw berm, het PK geweld is lastig op het ijs te krijgen, maar lachen is het zeker. Dochterlief wil eigenlijk tot morgen vroeg door maar papa moet nog wat wedstrijd mapjes bundelen en aangezien decreet al in bed ligt in het hotel, is er geen reden om lang te blijven hangen. En dus is het nu bijna 2300 uur en aangezien ik weet wat er morgen voor route komt, is het maar voor 1 ding ff hoogste tijd; De Rust
Jan van Looijengoed en zijn dochter bij rtv connect:
